De laatste loodjes

Maandag 28 oktober.

Vandaag hebben we de hele dag de tijd Washington. We besluiten naar het Museum of American History te gaan. Best een eindje lopen voor iemand met een zere voet zeg. Maar echt wel de moeite waard, we zijn er de hele ochtend zoet mee geweest en hebben nog lang niet alles gezien.
Daarna de voor mij heel lange weg terug naar het hotel en toen was de energie op, jammer want ik had nog veel meer willen doen. Nou ja dan moeten we nog maar een keer terug, ook geen straf toch ;)

Dinsdag 29 oktober.

Vandaag een beetje een feestdag want mijn ouders zijn 53 jaar getrouwd! en mijn neefje Bas wordt 14.
Wij verhuizen vandaag van hotel, niet zover hoor, we hebben een hotel vlakbij het vliegveld, dus hoeven we niet ver te rijden.
Na het verlaten van de stad zien we ineens een bordje Iwo Jima memorial langs de weg met een pijl, dan maar meteen hiernaartoe want dat stond toch nog op het lijstje.

Iwo Jima Memorial

Mooie foto is het geworden, alleen jammer dat er mensen bij stonden.

Zo... nu eerst ontbijten, maar weer eens een IHOP opgezocht en het smaakte goed. De navigatie ingesteld op Arlington en gaan maar weer.
Het was niet druk op Arlington, we namen het busje wat we vorige keer niet gedaan hadden en toen was ik kapot want het loopt daar nogal omhoog pff. Ik wilde graag het wisselen van de wacht meemaken bij het graf van de onbekende soldaat, nou ja het zijn er drie, oorspronkelijk waren het er vier (van vier oorlogen) maar onlangs is er een soldaat geïdentificeerd door middel van DNA, hij was gevallen in de oorlog in Vietnam. Het wisselen van de wacht was zeker het wachten waard, erg indrukwekkend.

De foto's zijn niet bijzonder goed gelukt, door de zon kon ik niet zo goed in de camera kijken maar ja.

Na dit spektakel weer de bus gepakt naar Arlington House, het vroegere huis van General Lee. De vorige keer toen wij er waren was er een renovatie gaande en toen was het huis niet ingericht, nu gelukkig wel, prachtig hoor.

Het uitzicht vanaf het huis wat boven op een berg ligt is ook prachtig.

Hierna stapten we weer in de auto richting ons laatste hotel, Hyatt Dulles.

Woensdag 30 oktober.

De laatste dag alweer, wat gaat dat toch snel voorbij. We moeten ons nu bezig houden met het pakken van de koffers en het wegen. Nog een hele toer om alles erin te krijgen zeg, natuurlijk weer teveel gekocht. Maar het s gelukt! Dan maar uitchecken en gaan ontbijten, voor de laatste dag natuurlijk bij IHOP. Maar wat doe je verder op zo'n laatste dag? We hoeven pas om 16.00 op het vliegveld te zijn. We besluiten een bioscoop op te zoeken en naar de film te gaan. Het werd Captain Phillips, mooie film over piraterij in Somalië, de moeite waard. En dan is het zomaar 15.00 en moeten we onze huurauto nog inleveren maar dat is zo gedaan weer mooi een bonnetje met nul erop gehad. Snel ingecheckt en dan maar weer wachten.
De vlucht naar Nederland ging snel, het eten was weer heerlijk (niet heus) en zo stonden we om 6.50 bij de kofferband waar wonder boven wonder onze koffers meteen tevoorschijn kwamen dat is wel eens anders geweest. Ik zag mijn vader al staan en wilde al meteen naar buiten maar die meneer van de douane had een ander idee. Hij vroeg waar we naar toe geweest waren en wat we gekocht hadden en toen moesten we onze koffers op de band leggen en werden ze nog een keer gescand. Hij zag onze laptop en ipad en vroeg waar we deze gekocht hadden, in Nederland natuurlijk. Daarna mochten we doorlopen. En mijn vader had lekkere broodjes kaas en ham bij dus we konden smullen onderweg.
Na een uurtje waren we weer thuis en een van onze katten was erg blij ons (lees André) te zien, de andere is nu nog steeds aan het bijkomen maar die is altijd een beetje vreemd.

Zo dat was het laatste stukje van ons avontuur, het zal wel even duren voordat we weer gaan. Volgen voorjaar krijgen we gezinsuitbreiding van een nieuwe hond en daar mag de vakantie een jaartje voor wachten.

De groten van ons.

Bezoek aan General Lee en gezellig rondjes rijden.

Zaterdag 26 oktober Charleston, wv - Kentucky, va

Voor de zekerheid maar een tabletje tegen de wagenziekte ingenomen maar was dus niet echt nodig, de bergen vielen mee. In kentucky zijn we gestopt bij de kapel waar Generaal Robert E. Lee begraven ligt met zijn  hele familie. Vroeger woonde de famile in Arlington huis (gaan we morgen naartoe) maar na de burgeroorlog werd hij directeur van de universiteit hier. Het is een mooi klein kapelletje waar ze een stuk aan hebben gebouwd, hier staat een marmeren beeld, of liever gezegd ligt van de generaal.

De Kapel

General Lee

Daarna naar het hotel en verder rustig aan gedaan.

Zondag 27 oktober Kentucky, va - Washington dc

Vandaag was het plan een bezoek te brengen aan Arlington begraafplaats en het huis van Generaal Lee. Nou dat hebben we geweten; eerst namen we dacht ik de verkeerde afslag en vervolgens waren alle straten afgesloten omdat  er een of andere hardloopwedstrijd was. We beleven maar rondjes rijden en kwamen er echt niet meer uit, op een gegeven moment zijn we gestopt en hebben aan een agent gevraagd hoe we bij de begraafplaats konden komen. Niet dus, vandaag was alles afgezet en niet te bereiken. Dan maar plannen wijzigen en naar Mount Vernon, de voormalige woning van President George Washington. Dat had denk ik heel amerika ook bedacht, het was loeidruk. We zijn het terrein op geweest maar in het huis was niet te doen, je moest zeker een uur wachten, ja duhhhh.

Mount Vernon

Daarna naar het hotel, midden in Washington, zo ongeveer tegenover het Capitool. Mooi hotel kamers zijn klein maar wel luxe.

Tot zover, de groeten van ons.

Op naar de whiskey, country en nog meer.

Dinsdag 22 oktober Memphis - Lynchburg

Vandaag onderweg naar de Jack Daniels stokerij, alhoewel we beiden geen whiskey drinken leek het ons toch wel interessant.
Er was een rondleiding en we konden meteen aansluiten, een oud medewerker was onze gids en hij kon smakelijk vertellen, binnen mocht je geen foto's maken maar de stokerij is nog in vol bedrijf.

Hier maken ze de charcoal waar ze de whiskey door laten lopen

Een opslagtank

Het was heel leuk om te doen, dit is trouwens een drooggelegd gebied, ze mogen er geen alcohol verkopen, daarom verkopen ze in de gift-shop alleen de flessen, de whiskey krijg je gratis :)

Woensdag 23 oktober Lynchburg - Nashville

Al een aantal malen in Nashville geweest maar het blijft leuk. Dit jaar geen Opry voor ons maar we wilden wel een rondleiding achter de schermen doen, daarover later meer.

Als eerst besloten we het huis van oud-president Andrew Jackson te bezoeken, het heet de Hermitage. Er was een museum en een rondleiding door het huis, het blijkt dus dat die man gewoon 120 slaven had. Het zag er allemaal mooi uit en de verhalen waren leuk om te horen.
Bij elke bezienswaardigheid stonden schoolkinderen een verhaaltje te vertellen, knap hoor en het was nog best koud ook.

Kinderen in klederdracht

De Hermitage

Daarna reden we naar de Grand Ole Opry om kaarten te bestellen voor de rondleiding, dit was op internet niet gelukt. Daar aangekomen bleek er plaats op de volgende tour over 10 minuten, dan maar meteen doen dus. Het was leuk, overal hingen ook schermen waar Blake Shelton uitleg gaf over hoe het daar werkt. Leuk om ook eens achter de schermen te kunnen kijken.

Daarna was het tijd in te checkten in Het Gaylord hotel, ik wilde al heel lang hier een keer logeren, nou dat viel tegen zeg. We moesten al een half uur wachten voordat we ingechecked waren en voordat we bij de kamer waren hadden we al een marathon gelopen pff. De kamer was niks bijzonders voor dat geld kan ik twee nachten in een ander hotel slapen maar ja dat weten we nu voor de volgende keer.

Donderdag 23 oktober

Vandaag wat geshopt en een bezoek gebracht aan de Country Hall of Fame, we waren hier drie jaar geleden ook al maar nu was er een tentoonstelling over Reba en dat leek ons wel leuk. Het hele museum was volgens ons anders ingericht en de tentoonstelling over Reba was heel klein, jammer hoor.
Daarna nog even door het winkelcentrum Opry Mills lopen en dan lekker plat.

Gitaar van Garth Brooks

Vandaag Vrijdag 24 oktober Nashville - Charleston wv

Een hele lange dag in de auto, dit was niet zo gepland maar omdat we nog wat tijd in Washington willen hebben we twee stops geschrapt. Verder weinig gebeurd.

Tot de volgende keer, de groeten van ons.

Van hard rock naar blues, rock and roll en soul

Vandaag naar Memphis, de stad van verschillende muziekstromen.

Eenmaal aangekomen hadden we al snel een parkeerplaats gevonden voor $5 per dag. Om de hoek lag Bealestreet, we wilden eigenlijk een rondleiding doen bij gitaarfabriek Gibson maar deze waren allemaal uitverkocht, pech dus.

Dan maar een eindje lopen, we kwamen een Hard-Rock café tegen en besloten daar wat te gaan eten. Wat een teringherrie zeg, harde muziek is niet erg maar wat voor muziek. De aankleding was in ieder geval leuk, we zaten naast de hoedjes van Jake en Elwood Blues wat natuurlijk een foto waard is :)

Hoedjes uit de film The Blues Brothers

Daarna zijn we even Bealestreet op en neer gelopen, veel tentjes met eten en muziek, overdag vrij rustig maar in avond erg druk.

Bealestreet

 

Teruglopend naar de auto zagen we aan de overkant het Memphis Rock & Soul Museum en we besloten daar een kijkje te gaan nemen.
Het was erg interessant, je kreeg zo'n koptelefoon maar je kon ook de teksten lezen die bij de voorstellingen stonden.

Oude jukebox

Ook Elvis mag natuurlijk niet ontbreken

Vandaag logeren we in het Best Western Plus in Horn Lake.
Morgen gaan we een kijkje nemen in de Jack Daniels stokerij, leuk!

Tot zover, de groeten van ons.

Onderweg....en veranderingen

Vrijdag 18 oktober Waycross, ga naar Dothan, al

Op zich een vrij saaie rit, we reden binnendoor en kwamen langs veel katoenvelden en boerderijen. Zoals altijd verbazen wij ons hoe sommige tuinen eruit zien, wat een troep zeg. Alles wat ze niet meer gebruiken laten ze gewoon in de tuin liggen, een paradijs voor pickers.

Katoenveld

 

 

 

 

 

 

Balen geperste katoen

Eeenmaal angekomen bij het hotel, vandaag een Holliday-inn, vonden we het nog zo rustig. Wat bleek naar het inchecken, we waren een uur terug gegaan in de tijd. 's-Avonds lekker gegeten bij Longhorn en op tijd naar bed.

Zaterdag 19 oktober Dothan, al naar Demopolis, al

En alweer zo'n enerverende rit, wat doe je dan zoal? Wel, we zijn voor zien van allerlei gemakken; een koelbox met daarin lekker koud water, v8 en sapjes. De radio staat meestal op een countryzender en verder genieten we van het uitzicht.

Ik had nog twee huizen gevonden maar daar aangekomen bleken ze gesloten te zijn, ook fijn dat ze dit op internet vermelden. Verder kan ik kort zijn over Demopolis, een slaperig gehuchtje. Veel restaurants waren er niet dus werd het pizza van Pizza Hut :)

Omdat we nog eigenlijk weinig gezien hebben belsoten we de route wat om te gooien en nog een paar agen in Washington te blijven. Een paar uurtjes puzzelen later zijn we eruit en hebben we twee dagen extra in Washington. Via hotwire boek ik het Liaison Hotel vlakbij het capitool voor een redelijke prijs, alhoewel we wel parkeren moeten betalen, volgens de site $38 per nacht, oef. Maar dan heb je ook wat :)

Zondag 20 oktober Demopolis, al naar Flowood, ms

Een iets kortere rit, weinig over te zeggen. We logeren nu in een Best Western Plus, mooie kamer.
Straks lekker eten en morgen op weg naar Memphis!

Tot zover, de groeten van ons

Wauw

Woensdag 16 oktober Charlotte, nc - Charleston, sc 327km

Vanddag een lange rit met een bezoek aan twee plantagehuizen gepland. Na het ontbijt vertrokken we in de richting van Charleston, we zijn hier al eerder geweest en hebben hier al veel gezien.

De eerste stop was bij Magnolia Plantation, erg mooi zag het huis er uit, echter voor de rondleiding moesten we twee uur wachten, dat vonde we toch iets te veel van het goede.

Magnolia Plantation

Vervolgens reden we door naar Middleton Place wat aan dezelfde weg ligt, bij de kassa aangekomen bleek dat de entree kwam op $86 voor twee personen! Nou datcht het niet, zo bijzonder zag het huis er niet uit, jammer maar helaas. En zo zijn we zonder platagehuizen doorgereden naar het hotel.

Middleton Place

 We overnachten in het Best Western Plus Magnolia inn, best aardig niks bijzonders.

Donderdag 17 oktober Charleston, sc - Waycross, ga 357 km.

Weer een lange rit voor de boeg vandaag, met als hoogtepunt een bezoek aan de swamp!

Vandaag bezoeken we het Okekenofee swamp park, hier kunnen we een rit met de boot maken door het moeras.

Tegen twee uur arriveerden we en na entree betaald te hebben moesten we wachten tot 3 uur, dan begon de tour. We konden daar wat rondlopen, het zag er heel netjes uit en onderweg zagen we all een paar gevaarlijke jongens.

We waren de enige twee in de boot, dus een privé-rondleiding :)

Het was werkelijk geweldig we hebben Alligators gezien met baby's en vleesetende planten. Gelukkig geen last gehad van bugs. Wel hadden we ons van te voren goed ingesmeerd met zonnebrand, want met 31 graden verbrand vooral ik levend.

Vleesetende plant

Alligator

Gewoon mooi

Na dit bezoek zijn we doorgereden naaar het Best Western plus in Waycross en lekker nog wat gaan eten.

Morgen gaan we naar Canton, ms.

Tot zover, de groeten van ons.

Van regen naar zon.

Maandag 13 oktober Richmond, va - Raleigh nc.

Nou, het was in iedergaval droog maar wel zwaar bewolkt maar een kinderhand is snel gevuld. We beloten onderweg te ontbijten, slecht idee dus, we kwamen niks tegen. Toch maar bij een supermarkt gestopt voor broodjes en beleg, het laatste ging wel maar de broodjes waren niet je van het. In ieder geval waren de magen gevuld.

Op het lijstje stond het country doctor museum maar dat was op maandag dus niet open, hebben wij weer. Ook stond er nog een kerkhof op het programma maar twee dagen achter elkaar vonden we toch iets te veel van het goede. Dus maar langzaam aan naar Raleigh. We moesten nog onderbroeken ruilen bij Target dus maar meteen een stop onderweg gemaakt.

We overnachtten in het Raddisson, research triangle, niets bijzonders over te melden dan dat ze erg harde bedden hebben, bah.

Dinsdag 14 oktober Raleigh,nc - Charlotte, nc

Eindelijk.........vanmorgen na het ontbijt kwam de zon door!!!! Maar meteen de zonnebrillen tevoorschijn gehaald, kunnen we ze nog gebruiken voor hij weer weg is.

Onderweg naar Charlotte besloten we langs Rosedale te rijden, een oud huis. Echter daar aangekomen vonden we het niet echt bijzonder en hebben alleen foto's van de buitenkant gemaakt.

 

Vervolgens gingen we op weg naar de music hall of fame van North Carolina, eenmaal daar bleek het gesloten te zijn tot twee uur, het was pas twaalf uur, daar gaan we dus niet op wachten.

Toen maar doorgereden naar het hotel, een Best Western plus, ook weer niks bijzonders maar het is maar voor één nachtje, morgen vertrekken we naar Charleston.

Ik ga er vannacht vast van dromen, er is daar bnamelijk een hele hoge brug en die vind ik heeeeel eng, ik heb steeds het gevoel dat we het water in rijden, brrrrr.

Morgen wordt het trouwens 29 graden, klinkt al beter nietwaar :)

 

Tot zover , de groeten van ons.

Kan er nog meer regen vallen....

Zaterdag 12 oktober Washington - Richmond 

Rond 9 uur checkten we uit bij het hotel, wel fijn dat ze geen parkeerkosten rekenden, toch 22,50 per nacht, scheelt weer. Het kwam met bakken naar beneden, heerlijk toch. Eerst maar langs IHOP voor ontbijt, we hadden gelukkig een parkeerplaatsje recht voor de deur. Na het ontbijt moesten we nog tanken, nou ja, André dan en daar was ie heel blij mee :). Wagen volgegooid voor $3.29 per gallon, koopje toch?

Onderweg naar Richmond, wat trouwens maar 177km is, kwamen we langs Fredricksburg, op mijn lijstje stonden nog wat bezienswaardigheden. Echter door de hevige regen zijn we niet uit de auto gewest. Best mooi daar, ik wilde een foto maken en vond het zo raar dat mijn camera het niet deed, het bleek dus dat de batterij er niet in zat, oeps. Gelukkig zat de batterij nog in de oplader in de koffer, dus het was zo opgelost.


Weer verder zagen we langs de weg een Bass Pro Shop, altijd leuk om een stop te maken, dit is een hele grote winkel waar ze kampeerspullen en van alles om te jagen verkopen. Ze hadden ook een restaurant en daar hebben we lekker gegeten, Andre pulled pork en ik een salade. Na een uurtje rondgelopen te hebben zijn we verder gereden naar het hotel. We logeren in het Wyndham in Glen Allen, ziet er erg mooi uit.

Na te zijn uitgerust, zijn we gaan eten bij Longhorn Steakhouse, het was weer lekker!

 Zondag 13 oktober Richmond.

  Je wordt er niet happy van als je wakker wordt en uit het raam kijkt, het zag er donker uit, in ieder geval was het redelijk droog maar dat zou zo niet blijven waren de voorspellingen. Na het ontbijt vertrokken we naar Hollywood Cemetery waar ze rondleidingen geven, het is een kerkhof waar veel confederate soldiers begraven liggen. Na even doorlezen bleek dat er op zondag geen rondleidingen waren, pech dus. Aangekomen bij het kerkhof parkeerden we de auto en gingen te voet verder, ai wat was het daar heuvelachtig, maar goed opletten met lopen anders heb ik weer spierpijn. Later zagen we trouwens dat je daar gewoon met de auto op kan rijden, tja als we dat geweten hadden. Het was erg mooi om te zien, er staan hele verhalen op de grafstenen.

Na dit bezoek gingen we op zoek naar het Confederate museum, parkeerden de auto in de parkeergarage en gingen naar binnen. Ik vond deze zin geschreven door een soldaat wel grappig en ontroerend tegelijk.

 Het bleek dat je ook een rondleiding kon doen door het witte huis waar de president van de confederacy woonde gedurende de burgeroorlog, hij heette Jefferson Davis. We besloten dat te doen, het was een mooie rondleiding, de geschiedenis werd echter wel maar vanuit een kant belicht maar toch leerzaam.

 Daarna zijn we nog door Monument avenue gereden en hebben de stand beelden van Robert E. Lee en Stonewall Jackson gefotografeerd, althans ik, het regende weer pijpestelen en ik stapte ook nog in een plas water, bah!

Tot zover de afgelopen dagen, morgen vertrekken we naar Raleigh, nc. We hopen dat het weer beter wordt anders moeten we misschien de route om gaan gooien.

De groeten van ons.

Dranghekken…of toch niet.

Woensdag 9 oktober, Washington dc.

Vandaag staat er een rondleiding op het programma met Petra, zij is nederlands maar woont al heel lang hier.

Na een ontbijt rijden we naar het ontmoetingspunt tegenover het Air and Space museum, daar maken we kennis met elkaar, we kennen elkaar van Facebook. Toch leuk om elkaar dan “echt” te ontmoeten.

Allereerst lopen we in de richting van het Capitool, het is erg rustig omdat er op het moment een shutdown is, alle overheidsgebouwen zijn dicht, ook de musea die betaald worden zijn niet open. En dat allemaal omdat de republikeinen en democraten het niet eens kunnen worden  en met modder blijven gooien naar elkaar, en dat duurt nu al een week.

We zijn dus benieuwd wat we kunnen zien onderweg, het Capitool kunnen we in ieder geval niet in maar we zien het in ieder geval van de buitenkant.

Daarna lopen we langs allerlei mooie gebouwen onder andere de Library of Congres die, je raadt het al, dicht is. We lopen even naar binnen bij Union station wat er echt mooi uitziet, we zouden zo de trein kunnen nemen. Buiten staat er een hele stand waar ze laten zien hoe cranberries geoogst worden, heel leuk om te zien.

We lopen verder en komen dan langs het Newseum, niet door de staat beheerd dus wel open. Via Chinatown, waar overigens nog maar twee Chinezen zitten komen we langs Ford Theatre waar Abraham Lincoln werd vermoord door John Wilkes Booth, aan de overkant zien we het huisje waar hij naar toe werd gebracht en uiteindelijk overleed.

Daarna lopen we door naar het kerkje van de presidenten en de voorkant van het Witte Huis.

Helaas hebben we niemand gezien, wel zagen we iemand met een hond lopen die verdacht veel leek op de hond van de president maar bij navraag was hij het niet, jammer maar hij was wel leuk.

Tijd voor lunch bij Old Ebbitt Grill, lekker gegeten en onze voetjes even rust gegeven, het valt dan altijd wel tegen om weer op gang te komen.

We komen langs de achterkant van het Witte Huis en dat vind ik eigenlijk mooier als de voorkant.

Dan komen we bij de monumenten en meteen is het al raak…een hek!

Dit is het monument voor de soldaten van wereldoorlog twee maar door alle hekken kunnen we er niet makkelijk bij, we besluiten er maar langs te lopen. daarna lopen we langs de Mall naar het Vietnam monument, ook hier staan hekken en een ranger maar iedereen loopt langs de hekken en ook de ranger schijnt het geen moer t kunnen schelen. Eigenlijk si het maar raar, deze monumenten zijn nooit bewaakt of afgesloten en nu wel, duidelijk een geval van burgertje en toeristje pe=sten. Mooi dat we er langs kunne lopen, het is erg indrukwekkend, grote muren van natuursteen met alle overleden en vermiste soldaten er op.

Bij het monument voor Lincoln is het druk en staan veel hekken en politie, hier kunnen we dus helaas niet dichtbij komen, jammer maar we hebben al veel kunnen zien.

Door naar het monument voor de Korea-oorlog, hier hetzelfde verhaal als bij het Vietnam monument, we kunnen dus gewoon langs het hek lopen. Ook dit monument is weer zeer indrukwekkend, de beelden zijn levensecht en de uitdrukkingen op de gezichten geven de angst weer die ze voelden.

Ook het monument voor Martin Luther King kunnen we niet bezoeken door de hekken die er staan en we zien ook een politieauto dus wagen het maar niet. Tussen de bosjes door kan ik nog net een foto maken.

Het Jefferson monument zien we allen van ver, mijn voeten willen niet meer en we besluiten er niet heen te lopen.

Vervolgens lopen we weer richting het Air and Space museum maar halverwege kan ik echt niet meer en Petra en Andre besluiten door te lopen dan kan Andre mij met  de auto oppikken.

Na een uurtje gerust te hebben in het hotel rijden we naar Carrabbas voor het eten, lekker hoor maar opstaan na zo lang gezeten te hebben valt niet mee, dat wordt nog wat morgen.

Al met al hebben we heel veel gezien en veel geleerd, het was een mooie rondleiding en het weer was ook ideaal daarvoor.

Donderdag 10 oktober.

Hier kan ik kort over zijn, het lopen gaat zeer moeizaam en ook Andre heeft er last van al is dat niet zo erg als bij mij. We besluiten een rustdag in te lassen en halen wat boodschappen en gaan nog even een broodje halen bij Panera en verder blijven we in het hotel.

Tot zover, de groetjes van ons.