O(o)rlando

Zo even een time-out gehad van het bloggen maar we gaan weer verder. De rit naar Orlando was lang, heel lang en saai, alleen maar interstate en verder niks. Wel een paar keer gestopt voor eten en tanken. Om 16.00uur waren we in het hotel in Lake Mary. Heel mooi hotel maar toch wel ver van alles af. Na het inschecken zijn we gaan eten en toen snel naar bed.

Vrijdag zijn we naar International Drive gereden en vandaar natuurlijk zonder tomtom naar de Florida mall een groot winkelcentrum. Na hier een paar uur rondgelopen te hebben nog even naar de Walmart in de buurt en de dag was al weer voorbij.

Zaterdag besloten we naar Downtown Disney te gaan, dan konden we meteen timen hoe lang we over de rit doen want maandag moeten we al om 8.15 uur daar zijn voor de Tour to the kingdom. Het is vanuit het hotel zo’n 50 min rijden. In de super Disneywinkel alleen 1 ding gekocht voor op de auto en verder niks, weinig MM daar.

Wij dachten weet je wat we rijden nog even naar de Outlet op International Drive, nou het was loeidruk zeg maar we zijn eerder afgeslagen en konden beter doorrijden en hadden ook nog parkeerplek. Ook hier weinig gekocht,, behalve een paar lekker warme UGG-pantoffels. Toen we weer weg wilden gaan konden we de auto niet meer vinden, hilarisch, nog nooit gebeurd. Hele parkeerterrein gehad maar geen auto. Maar teug gelopen naar het begin en ja hoor het bleek gewoon een heel andere parkeerplaats te zijn. Ik geloof dat we meer dan 10km hebben gelopen, pff.

Vandaag rustig aan gedaan, morgen drukke dag zoals ik al schreef, de batterij van de camera is nu aan het opladen dus we kunnen er tegenaan.

Tot de volgende.

USS Alabama

Vanmorgen vertrokken vanuit Natchez naar Mobile. We gingen al vroeg op pad want dan hadden we ruim de tijd om het schip te verkennen. Rond half twaalf waren we aanwezig, het was niet druk. Het schip is een gevechtsschip en niet zoals de door ons drie jaar geleden bezocht USS Yorktown een vliegdekschip. Er is een flink verschil in de grootte deze was een stuk kleiner. We kregen een briefje mee en daar stond op dat we drie rondleidingen op eigen houtje konden doen; groen, geel en rood. We besloten maar met geel te beginnen maar al gauw waren we het spoor bijster en hebben toen maar alle kleuren door elkaar gedaan, volgens ons de regenboog tour. Het schip was best interessant, ik vond het een doolhof en zonder pijltjes was ik er nooit uitgekomen. Er zaten ook allemaal hele steile trapjes in waar ik het spaans benauwd van kreeg, pff. Na zo’n anderhalf uur hadden we het grootste gedeelte wel gezien.En jammer maar halverwege was de batterij van de camera leeg, dus niet alles op de foto kunnen zetten. Na een wat late lunch zijn we naar het hotel gereden.

Morgen hebben we veel kilometers te maken 800 naar Orlando, oftewel Lake Mary waar ons hotel staat. We vertrekken dan ook al om 7 uur. Andre is bang dat ik de hele dag aan zijn kop ga zeuren of we er al zijn en of hij de oren al gezien heeft . Ik zal het melden in het volgende blog.

Tot de volgende. Oh ja heel leuk om te lezen al die reacties, ga zo door!

Verandering van plannen

Vandaag verkast van Baton Rouge naar Natchez, ms. Het was maar een ritje van 148km dus te doen, de weg was echter behoorlijk saai. Maar goed aangekomen kwamen we terecht in een klein stadje met echt mooi oude huizen. We besloten een bezoek te brengen aan Dunleith Plantation, daar angekomen bleek het huis tot en met vrijdag gesloten te zijn vanwege meetings… jammer dus dat gaan we niet redden. Op de weg terug kwamen we langs Auburn house dat er van buiten aantrekkelijk uitzag dus hup de auto uit en een rondleiding gevraagd.

Het huis wordt beheerd door een stel oudere dames, onze gids was er waarschijnlijk een van en ze kon zeer smakelijk vertellen, leuk om mee te maken.

Daarna gelunched bij Ruby Tuesday. Tijd om in te checken bij het hotel dat akelig dicht aan de Mississippi staat, ik snap niet dat ze hier mogen bouwen. We zouden hier 2 dagen blijven maar bij nader inzien is dat toch te ruim gepland. Dus geapend met de landkaart en tomtom een nieuwe planning gemaakt. Mobile wordt ook maar 1 nacht dus dat geeft ons twee nachten extra in Orlando. Hoera iets langer genieten van Mickey Mouse. Na wat gebel naar het Westin hotel daar 2 nachten bij kunnen boeken tegen een voordelig tarief.

Ik kan niet wachten tot ik die oren zie!

Morgen naar Mobile om het schip USS Alabama te bezoeken.

Tot de volgende.

Iemand nog een huis nodig?

Gisteren vertrokken we vanuit Houston naar Baton Rouge,het was een rit van ruim 450km dus we dachten geen tijd meer te hebben voor iets anders. De rit verliep echter voorspoedig en we besloten toch nog een bezoek te brengen aan Nottoway Plantation. Dit was vroeger een suikerrietplantage maar is nu onder andere een bed and breakfast. Het gebouw zag er van buiten al imposant uit en van binnen was het ook prachtig.

Daarna naar het hotel en s-avonds nog een lekker diner bij Longhorn steakhouse.

Vandaag stonden er twee plantagehuizen op het programma. Als eerst brachten we een bezoek aan Greenwood. Dit gebouw is geheel omringd met zuilen, echter alleen deze pilaren zijn origineel, door blikseminslag is het eerste huis volledig afgebrand. De gids was zeer ongeintresserd, vertelde in een razend tempo dat haar vader het geheel weer opgebouwd had en we konden boven gaan kijken maar dat moesten we dan op eigen houtje doen, wat een gastvrijheid. Hieronder wat foto’s.

Daarna richting Rosedown. Onderweg kwamen we nog een huisje tegen..

Rosedown is nu een national landmark, en valt on de parkservice. Het is een erg mooi huis met veel originele meubels en andere delen.

Daarna zijn we nog even langs Bass Pro Shop gegaan, wat een megawinkel vol met spullen om te jagen, kamperen, vissen en nog veel meer.

Toen vonden we het wel weer genoeg voor vandaag, terug naar het hotel dus. Morgen gaan we naar Natchez, ms waar we 2 dagen blijven.

Tot de volgende.

Houston we have a problem

GIsteren, donderdag alweer moesten we op tijd opstaan omdat we de Level 9 tour hadden geboekt in het Houston Space Centre. Het was ongeveerd een uurtje rijden maar met dit verkeer weet je het nooit, ze rijden hier 6 banen dik en het krioelt allemaal door elkaar.

Redelijk snel waren we ruim voor 10 uur aanwezig, dus maar even wachten want het was nog  niet open. De tour zou iets achter de schermen zijn maar precies wisten we het niet, ook niet hoe lang het zou duren. Het spectakel begon om kwart voor elf, we werden begroet door een gids en chauffeur. Er waren buiten mij maar twee vrouwen en het nerd-gehalte was zeer hoog.

We stapten in een busje en werden naar een van de apollo raketten gebracht, er zijn er nog maar drie in de wereld, wauw wat zijn die dingen groot daar heb je op tv geen er in. Er werden nog allemaal technische dingen verteld over de brandstof en zo.

Volgende stop was het zwembad waar de astronauten onder water oefenen om zo de werkelijkheid in space na te bootsen. Mooi om te zien, ook een groot bassin 61 meter lang en twee keer de breedte van een normaal zwembad. er traint hier ook een nederlandse astronaut, Andre Kuipers, de gids was hier heel enthousiast over, maar we hebben hem niet gezien. Ik geloof eind deze maand gaat hij de lucht in naar het internationale spacestation.

Toen was het tijd voor de lunch in het personeelsrestaurant, we konden alles nemen wat we wilden en hoefden  niks te betalen.

Daarna gingen we naar een hal waar alles op ware grootte was nagebouwd zodat de astronauten ermee konden oefenen. Ook als er tijdens de vlucht iets verkeerd gaat lossen ze het hier op zodat ze het kunnen vertellen aan de astronauten die in space zitten, wauw zeg ingewikkeld hoor.

Volgende stop was het hol  van de leeuw, mission control station. Hier zitten al die mensen achter hun computers om alles wat er gebeurt in het spacestation in de gaten te houden, zeer interessant.

Daarna mochten we ook kijken naar het oude control centre uit de tijd van apollo 13.

Al met al een geslaagde dag, wel zeer vermoeiend maar voor iedereen die geinteresseerd is in space de moeite waard.

Morgen een rustig dagje, shoppen.

Tot de volgende.

Reliant Stadium

Gisteren, woensdag dus was een hele koude dag, het was maar goed dat we in de auto zaten, brr, buiten was het maar net boven nul. De weg naar Houston ging een beetje met horten en stoten omdat mr tomtom ons de verkeerde kant opstuurde wat niet echt opschoot.

Bijna op plaats van bestemming hebben we eerst nog een uur in de file gestaan omdat er een ongeluk was gebeurd. In het hotel aangekomen waren we allebei zo moe dat we eerst een uur geslapen hebben. Uitgerust besloten we even te gaan winkelen bij Target. Buiten op de parkeerplaats was het erg druk, het bleek dus niet alleen een Target te zijn maar een heel winkelcentrum. Als je er dan toch bent dan kun je er net zo goed even doorheen lopen. Hier kreeg ik van Andre een hele mooie armband. De vreugde was echter maar van korte duur omdat toen we weer in het hotel waren bemerkten dat er een schakeltje niet helemaal goed zat. Dus maar weer terug en jammer ze hadden dezelfde niet meer en de anderen vonden we niet mooi, gelukkig kregen we geld terug, er komt nog wel een andere.

Vandaag wat alter opgestaan en na het ontbijt vertrokken naar Reliant Stadium, hier spelen de Houston Texans. Het stadion is werkelijk gigantisch. Hier hebben we een rondleiding gedaan en omdat wij de enige twee waren konden we heel veel vragen.

De tour duurde zo’n anderhalf uur en was erg interessant, de moeite waard voor 6 dollar per persoon.

Omdat het nog niet zo laat was wilde ik graag naar het funeral museum. Hier hadden ze een tentoonstelling over begrafenissen van presidenten en pauzen. Wel interessant maar ik had er toch meer van verwacht. Hieronder enkele foto’s.

Lincoln in zijn kist.

Kopie van kist van Kennedy

Gedenksteen voor 11 september.

Morgen gaan we de level 9 tour doen in het Space Center van Houston.

Tot de volgende.

Verrassingsbezoek

Vanmorgen was het aanmerkelijk kouder dan gisteren, brr. Het zag er ook donker uit. Na enkele missers in de route, verkeerd geknipt en geplakt in mijn draaiboek waarschijnlijk toch maar besloten richting Madewood Plantation te rijden en onderweg begon het nog te regenen ook. Aangekomen bij het prachtige huis zagen we eerst niet echt een ingang, er stond ook geen bord. Dan maar een zijweg inslaan en het pad oprijden. We zagen niemand op het terrein behalve een neger die het gras aan het maaien was. Andre erop af om te vragen en wat blijkt hij was daar geboren en wilden ons wel een rondleiding geven. Hij maakte voor ons het huis open en deed overal het licht aan, we mochten volop foto’s nemen. Het is werkelijk een prachtig huis met grote kamers. Zie hieronder de foto’s. De man wist nog aardig wat te vertellen en was heel aardig. Later kwamen we erachter dat je eigenlijk alleen een tour op de onderverdieping kunt krijgen maar wij mochten ook naar boven. Rondleidingen zijn hier overigens alleen voor groepen en op afspraak maar zeer zeker de moeite waard.

Morgen gaan we naar Houston.

Tot de volgende.

Swamp people

GIsterochtend zag het er na het opstaan niet zo best uit, het regende zachtjes maar was zeker niet koud. Tijdens het ontbijt even overlegd wat we zouden doen. Toch maar besloten  het er op te wagen en richting Slidell te rijden voor een swamptour. Na een uurtje rijden waren we er en het weer was al een heel stuk beter. Kaartjes gehaald voor de volgende tour die begon  om 12uur. We kregen allemaal een geel armbadje in en konden instappen in de boot.

Wauw dit was een leuke ervaring, onze gids kwam uit deze omgeving en wist echt boeiend te vertellen met veel humor. We legden ook even aan bij een man die daar woonde en het is niet geloven wat een puinzooi zeg, daar wil je echt niet zitten en dan vertelde hij nog dat die huizen in de swamp rond de 40.000 dollar opbrachten, ja natuurlijk in je dromen. De schoonmaakploeg van de Cemsto zou hier een flinke kluif aan hebben.

We hebben niet echt hele grote aligators gezien want die houden een soort winterslaap.

Het was echt de moeite waard.

Na de tour nog even shoppen en dag was weer voorbij.

Tot de volgende.