De laatste loodjes

Maandag 28 oktober.

Vandaag hebben we de hele dag de tijd Washington. We besluiten naar het Museum of American History te gaan. Best een eindje lopen voor iemand met een zere voet zeg. Maar echt wel de moeite waard, we zijn er de hele ochtend zoet mee geweest en hebben nog lang niet alles gezien.
Daarna de voor mij heel lange weg terug naar het hotel en toen was de energie op, jammer want ik had nog veel meer willen doen. Nou ja dan moeten we nog maar een keer terug, ook geen straf toch ;)

Dinsdag 29 oktober.

Vandaag een beetje een feestdag want mijn ouders zijn 53 jaar getrouwd! en mijn neefje Bas wordt 14.
Wij verhuizen vandaag van hotel, niet zover hoor, we hebben een hotel vlakbij het vliegveld, dus hoeven we niet ver te rijden.
Na het verlaten van de stad zien we ineens een bordje Iwo Jima memorial langs de weg met een pijl, dan maar meteen hiernaartoe want dat stond toch nog op het lijstje.

Iwo Jima Memorial

Mooie foto is het geworden, alleen jammer dat er mensen bij stonden.

Zo... nu eerst ontbijten, maar weer eens een IHOP opgezocht en het smaakte goed. De navigatie ingesteld op Arlington en gaan maar weer.
Het was niet druk op Arlington, we namen het busje wat we vorige keer niet gedaan hadden en toen was ik kapot want het loopt daar nogal omhoog pff. Ik wilde graag het wisselen van de wacht meemaken bij het graf van de onbekende soldaat, nou ja het zijn er drie, oorspronkelijk waren het er vier (van vier oorlogen) maar onlangs is er een soldaat geïdentificeerd door middel van DNA, hij was gevallen in de oorlog in Vietnam. Het wisselen van de wacht was zeker het wachten waard, erg indrukwekkend.

De foto's zijn niet bijzonder goed gelukt, door de zon kon ik niet zo goed in de camera kijken maar ja.

Na dit spektakel weer de bus gepakt naar Arlington House, het vroegere huis van General Lee. De vorige keer toen wij er waren was er een renovatie gaande en toen was het huis niet ingericht, nu gelukkig wel, prachtig hoor.

Het uitzicht vanaf het huis wat boven op een berg ligt is ook prachtig.

Hierna stapten we weer in de auto richting ons laatste hotel, Hyatt Dulles.

Woensdag 30 oktober.

De laatste dag alweer, wat gaat dat toch snel voorbij. We moeten ons nu bezig houden met het pakken van de koffers en het wegen. Nog een hele toer om alles erin te krijgen zeg, natuurlijk weer teveel gekocht. Maar het s gelukt! Dan maar uitchecken en gaan ontbijten, voor de laatste dag natuurlijk bij IHOP. Maar wat doe je verder op zo'n laatste dag? We hoeven pas om 16.00 op het vliegveld te zijn. We besluiten een bioscoop op te zoeken en naar de film te gaan. Het werd Captain Phillips, mooie film over piraterij in Somalië, de moeite waard. En dan is het zomaar 15.00 en moeten we onze huurauto nog inleveren maar dat is zo gedaan weer mooi een bonnetje met nul erop gehad. Snel ingecheckt en dan maar weer wachten.
De vlucht naar Nederland ging snel, het eten was weer heerlijk (niet heus) en zo stonden we om 6.50 bij de kofferband waar wonder boven wonder onze koffers meteen tevoorschijn kwamen dat is wel eens anders geweest. Ik zag mijn vader al staan en wilde al meteen naar buiten maar die meneer van de douane had een ander idee. Hij vroeg waar we naar toe geweest waren en wat we gekocht hadden en toen moesten we onze koffers op de band leggen en werden ze nog een keer gescand. Hij zag onze laptop en ipad en vroeg waar we deze gekocht hadden, in Nederland natuurlijk. Daarna mochten we doorlopen. En mijn vader had lekkere broodjes kaas en ham bij dus we konden smullen onderweg.
Na een uurtje waren we weer thuis en een van onze katten was erg blij ons (lees André) te zien, de andere is nu nog steeds aan het bijkomen maar die is altijd een beetje vreemd.

Zo dat was het laatste stukje van ons avontuur, het zal wel even duren voordat we weer gaan. Volgen voorjaar krijgen we gezinsuitbreiding van een nieuwe hond en daar mag de vakantie een jaartje voor wachten.

De groten van ons.